Parkta yürürken bir papatyaya rastladım.

Eğildim yanına kokladım.

Yüzüme baktı önce,

Sonra sordu;

“Neyin var senin?”

“Yüreğimin katılaşmasından korkuyorum” dedim.

Baktı uzun uzun bana ve “bu imkansız” dedi.

“Neden?” Dedim.

“Senin gibi bir yürek katı olamaz” dedi.

“ Nereden çıkardın bunu?”

“Gözlerinden” dedi “gözlerin insan gibi bakıyor. Seni katı yürekli, düşüncesiz ve bencil insanlar hırpalamışlar hem de çok. Sorun sen de değil inan bana.”

O konuşurken rüzgar minik papatyayı bir ileri bir geri hareket ettiriyordu.

“Baksana hem o güzel yüreğini kimse için katılaştırma sakın, aklın kadar kalbin de gerekli sana bunu unutma” dedi nazikçe ve bilgece.

Şaşkınlıkla bu küçük, bilge, sarı papatyayı izliyordum.

Küçücük boyundan büyük laflar ediyordu.

Zaten papatyaları hep sevmişimdir diye düşünürken O “Yazmaya devam et” dedi birden.

“Sennn bunu nerden biliyorsun yani yazdığımı ve şu sıralar yazamadığımı…”

“Parmaklarından, ellerinden, incecik bileklerinden…”

“Seni kimse durduramaz kendinden başka ve cümlelerini senden kimse alamaz” diye de ekledi.

Ben giderek daha çok şaşırıyordum, papatyanın müptelası olmuştum, yanından ayrılamıyordum.

Beni benden iyi anlatıyordu.

“Kalkansız miğfersiz bir şövalye gibisin sen ama korkma her şey düzelecek inan bana,rahatla ve hep mutlu ol lütfen” dedi.

“Mutluluk nedir ki sence?” Dedim.

“Tüm samimi anların toplamıdır bence, kalbinde huzuru bulduğunda olan şeydir.” dedi sarı papatya.

İçimden bir şeyler aktı o an, birden çok rahatlamıştım, bu minik papatya bana çok iyi gelmişti, haklıydı hem de çok haklıydı.

Teşekkür ettim, “dur gitme!” Dedi.

“Biraz su istiyorum sadece çok susadım.”



Yanımdaki pet şişeden su verdim ona.

Sonra ayrıldı yanımdan usulca ve diğer papatyaların yanına gitti.

Ben de yoluma devam ettim ve düşünmeden edemedim, gerçekten bir papatya ile mi konuşmuştum…

Gülümseyerek yola koyuldum. Papatyanın iyimser kalbini hiç unutmayacağıma söz verdim kendime.

33 Yorumlar

  1. Ne güzel bir yazı olmuş Sevilciğim.🧿🧿👍👏👏🌺🌺 Sıcacık.😊😊. Emeğine yüreğine sağlık. Papatyaları ben de çok severim. Doğadaki her şey bizimle iletişim halinde aslında. Ne mutlu görmesini, duymasını bilene.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Sibelciğim beğenmene sevindim canım...

      Sil
  2. yazınız ve fotoğraf çok hoş :)

    YanıtlaSil
  3. Harika bir yazı...Çok beğendim. En çok da mutluluğun tanımını...
    Beyninize, yüreğinize sağlık olsun.

    YanıtlaSil
  4. Papatyaya katılıyorum bence katılaşmak değil üzüntüdür o. İyi insanlar üzülürler ama kalpleri katılaşmaz. Papatya ile sohbet ne güzel olmuş. Eline sağlık Sevilcim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısın bence de...Beğenmene çok sevindim Ablacım...

      Sil
  5. Papatya en sevdiğim çiçeklerden:))) Çok güzel bir yazı olmuş, okurken o duyguları hissettim, anlatımına bayıldımmm:))) Kalemine sağlık canımm:)) Yazılarını okumayı özlemişim, daha sık yaz:))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım beğenmene çok sevindim...Bu sıralar ne yazabildim ne okuyabildim , inşallah canım...

      Sil
  6. ayy kıyamam bu yazıya :)

    YanıtlaSil
  7. Ne güzel bir hikaye, keyifle okudum. Kalbi kırıklar kadar diğer insanlar da bunları kafaya taksa keşke.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım beğenmene çok sevindim...

      Sil
  8. Bu nahif yazı için kalpten teşekkürler. Okuyan herkesin kalbi pamuk gibi olmuştur, eminim. <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım çok teşekkür ederim beğenmene çok sevindim...

      Sil
  9. Çok ama çok güzel bir yazı olmuş. Bu güzel papatyayı hiçbirimiz hiç unutmayız umarım. ❣️

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim beğenmene çok sevindim...Umarım...

      Sil
  10. Merhaba. BCP 2023 etkinliğinin duyurusunu yaptık. Bu yıl da katılacaksan mutlaka haber ver. :)
    https://okurixx.blogspot.com/2023/01/bloglar-canlandrma-projesi-2023.html

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba canım, ben bu yıl etkinliğe katılamayacağım maalesef...

      Sil
  11. Ne tatlı bir yazı, emeğinize sağlık.

    YanıtlaSil
  12. Ne güzel bir diyalog 🌼🌼🌼. Papatyaları çok severim 😊

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Deryacım çok teşekkür ederim beğenmene çok sevindim...

      Sil
  13. Ne hoş bir yazı, emeğinize sağlık :)

    YanıtlaSil
  14. Ne kadar naif ve güzel bir yazı böyle ormana gittiğimde ağaca sarılır konuşurum :) daha hiç cevap vermedi bana :))

    YanıtlaSil
  15. Amin inşallah, dediğiniz gibi bu her şey olabilir...

    YanıtlaSil
  16. Çok teşekkür ederim beğenmenize sevindim...Ağaçlara sarılmakta güzel...

    YanıtlaSil
  17. This is the wonder of existence: nature is connected to humanity, and humans are nurtured by nature. Well written dear.

    YanıtlaSil