KAPILAR VE KÜÇÜK ÇOCUK

 

Soğuk koridorlarda koşuyorum sürekli

 Her yer kapı hepsi kapalı

 İçlerinde sırlar, anılar, hayaller...

 Hangi kapıyı açsam başka bir olasılık başka hayatlar

Arkama baksam anılar, önüme baksam gelecek, yanlar da kapılar çeşit çeşit

Sonra aniden bir ışık belirdi süzülerek

Yukarıdan geliyordu huzmesiyle

Sahi yukarıya bakmak neden aklıma gelmemişti bunca zaman.

Tuttu elimden bir el, çıkardı beni o hengameden.

Üşümüşsün dedi sımsıcak sesiyle,

Aynaya bak şimdi hadi dedi usulca.

Gördüğüm çocuk halimdi beş yaşlarındaki o güzel o masum çocuk

Yetmedi mi biraz da beni sev benimle oyna, bırak tüm dünyayı geride

Hatırla beni bizi mutlu günlerimizi...

Şaşkınlıkla sarıldım ona yani masum çocukluğuma

Gitti tüm denklemler ikilemler bir anda ve başladık birlikte en baştan...

Ve gülümsedi yüksek benliğimiz ikimize.