SHAKESPEARE / SONELER

Kendimi mutsuz ya da umutsuz hissettiğim bazı zamanlarda Shakespeare'in Sonelerini okurum. 

Shakespeare'in saf duygusallığı, şiirsel anlatımı, aşkı tanımlama inceliği bana iyi gelir ve bir an için bile olsa kendimi başka bir dünyada hissederim.

Bugün sizlere de iyi geleceğini düşündüğüm bir sonesini burada paylaşmak istiyorum:

" SONE 112

Senin aşkın ve şefkatin yetecektir bana,

Alnıma mühürlenen şu bahtsız damgayı kazımaya:

Arkamdan iyi, kötü demişler kimin umurunda,

Kötümü örter, iyimi örtersen sonunda?

Bütün dünyam sensin benim ve sanadır bütün çabam,

İyiyi de kötüyü de duymalıyım senin ağzından;

Sen benim, ben senin için yaşıyorsam,

Kim çalar kaskatı fikrimi iyiye ya da kötüye?

Bıraktım başkalarının sözleriyle dertlenmeyi de,

Sonsuz uçurumlara savurdum övgüyü de yergiyi de,

Gör bak nasıl sağır ettim şu kulakları herkese;

Can evimi mesken tuttun sen bütün varlığınla,

Senden başka her şey ölü gelir bana.

 

William Shakespeare

Sevgiyle kalın...