GECE YARISI NOTLARI

Gecenin bir yarısı...Bilgisayarımı balkona çıkardım, hava güzel üşümüyorum.

Bir şeyler yazarım diye düşündüm, yazmak kafamı toparlamamı sağlıyor.

Zaten bir sürü not defterim var. Rüyalar ayrı, ilham cümleleri ayrı, travmalar ayrı, felsefi dini bilgiler ayrı, spritüel bilgiler ayrı defterlerde yazılı...

Bu sıralar insanlığın uyanışa geçtiğini, bir çok insanın aydınlanmaya doğru yol aldığını düşünüyorum. İnsanlar yoruldu yanlış bilgilerden, toksik insan ilişkilerinden, aynı döngüleri tekrar etmekten ben de öyle...

Kendimi sürekli ayağa kalk, pes etme, uyan cümlelerini duyarken, bu tip videolar izlerken buluyorum. Ve bu döngüleri kıracağıma inanıyorum ( bazılarını kırdım da) Allah inananlarla beraberdir öyle değil mi?

Dönüşümde saf kalp temizliğinin, kişinin iyi niyetinin ve aynı zamanda kendisini bilmesinin çok önemi var bence. Gece gece aklıma, kalbime bunlar geliyor işte. 

Kalbimle, kendimle daha çok temas halindeyim uzun süredir. Zihnimi susturmaya çalışıyorum biliyorum ki zihin kanmaya müsait, korkmaya müsait, unutmaya müsait. Zihin tekrarlayan döngülerden memnun.

Kalbimiz hassas bir terazi gibi oysa. Kim olduğumuzu, nereden geldiğimizi, nereye gideceğimizi hatırlayan yerimiz orası. Aydınlığa bizi o götürecek, Allah ile bağımızı güçlendirecek olan da kalbimiz. 

Dua ederken bile kalpten istemek, istediğimiz şeye yaklaşmamızı sağlıyor.

Gece yarısı bunları düşünürken buluyorum kendimi. İnsanlar uyumuş, ortalık sessiz, çirkinlikler örtülmüş, bir tek ben varım.

Balkonda bir sürü tütsü var rastgele birini seçiyorum yakmak için. Gül tütsüsü imiş harika kokuyor. Hala uykum yok...

Çocukluk fotoğraflarıma bakıyorum şimdi de, çocukluk halimle konuşup ona sarılıyorum birden, artık seni daha çok seveceğim falan diyorum, seviniyor garibim.

Hafiften gözlerim kapanmaya başlıyor sonra. Kesin yine acayip rüyalar görürüm. Geçen günkü rüyamda kutsal geometri dersi alıyordum bir okulda :)

Bu gece ki rüyamı da uyanınca defterime not etmeyi unutmayayım bari diye düşünüyorum. Sabah kahvaltıda omlet yaparım ev ahalisine belki diye planlıyorum. Ve halime, yaşadıklarıma şükrederek derin bir uykuya dalıyorum.